W tym dziale przedstawione są informacje na temat wszystkich wirusów:

Ancient Virus
Umowna nazwa wirusa odkrytego przez Alexię Ashford podczas badań nad genomem mrówek – konkretnie królowych. Ten rodzaj wirusa nie powoduje żadnych zmian w organizmie – daje efekty swojej mocy dopiero po połączeniu z wirusem matką – progenitorem, co odkryła Alexia. Powstała hybryda nosi nazwę wirus T-Veronica. Zob. też T-Veronica Virus.

Ant's Virus
Patrz: Ancient Virus

Anty-Virus
Ogólna nazwa antidotum na wirusa T, koloru zielonego. Odkryta przez dr Charlesa Ashforda, naukowca Umbrelli. Działa skutecznie po szybkim wstrzyknięcie do organizmu.


Bloodshot
Bloodshot jest to mutacja zombie zarażonych wirusem C. Jest znacznie zwinniejszy i wytrzymalszy od swoich poprzedników. Jego słabym punktem jest rdzeń zajmujący większą powierzchnię klatki piersiowej. Przyszłego Bloodshota można rozpoznać po czerwonych, świecących oczach u zombie zarażonych wirusem C.


C-Virus
Wirus będący połączeniem kilku szczepów wirusów. W zależności od stanu skupienia, może dawać różne efekty. Roznosząc się w postaci gazu, efekt działania jest podobny do wirusa T, jednak wówczas zwykłe zombie pod wpływem ran mogą szybko zmutować w bloodshoty. Z postaci ciekłej zaś, wirus C tworzy j'avo lub jego odmiany.

Ebola Virus
Śmiercionośny afrykański wirus (umiera 90% zakażonych), odkryty w roku 1976, podczas epidemii w Zairze i Sudanie. Wirus jest wrażliwy na światło słoneczne (UV), wysoką temperaturę oraz nie może przebywać zbyt długo poza organizmem nosiciela.

G-Vaccine Antigen (DEVIL)
Antidotum na wirusa G o kolorze niebieskim. Aby było skuteczne, musi być szybko podane – w momencie dość wczesnych etapów inwazji komórkowej. Zabija tzw. embriony G, nie naruszając jednak zainfekowanych komórek – organizm pozostaje nosicielem.


G-Virus
Wirus G to fioletowy roztwór odkryty przez dr Williama Birkina w 1988 roku. G-Virus miał zalety w porównaniu do wielu innych badanych wirusów. W przeciwieństwie do T-Virusa, potwory zachowują nieco inteligencji, a komórki zakażone wirusem G mają ogromne możliwości regeneracyjne. W dodatku, w przeciwieństwie do wirusa T nie przestają mutować. Warto podkreślić, że jest wirusem trudnym do kontrolowania. Objawy zarażenia obejmują przede wszystkim ból w klatce piersiowej – jest to znak, iż dojrzewający tzw. embrion G chce opuścić organizm żywiciela.
Antidotum na wirusa jest specyfik o nazwie Devil (patrz G-Vaccine Antigen).



Galactosomum
Pasożyt bytujący w organizmach pewnych gatunków ryb. Kontroluje ich czynności życiowe – może wpłynąć na zachowanie ryby w taki sposób, aby wypłynęła ona bliżej powierzchni i została zjedzona przez ptaka. Dzięki temu pasożyt zmieni swego żywiciela zaś poprzedni nosiciel zginie.

J'avo
J'avo jest najprostszą i zarazem najsłabszą odmianą najnowszego wirusa C. Osobnik zarażony dorównuje inteligencją tworów Las Plagas i wykazuje duże skłonności regeneracyjne(raniony, może błyskawicznie zmutować, lub zwinąć się w kokon z którego może powstać Chrysalid lub Napad). Najlepszą metodą walki jest powalenie na ziemię i atakowanie głowy.


Las Plagas
Antyczny pasożyt – jego nazwa w języku hiszpańskim oznacza słowo „plaga”, „nieszczęście”. Posłużył on w XIX wieku hiszpańskiej sekcie Los Illuminados do przejmowania kontroli nad swymi wyznawcami. W przeciwieństwie do zombie, które są zakażone wirusem T, nosiciele pasożyta Las Plagas zachowują sprawność, inteligencję, zdolność mowy. Pozornie prowadzą normalny porządek dnia – w rzeczywistości jednak są ślepo oddani nosicielowi tzw. Master Plaga i wykonają każde jego polecenie. Las Plagas jest wrażliwy na światło. Pasożyta tego można usunąć z organizmu we wczesnym stadium rozwoju przy użyciu specjalnej aparatury lub też zabić (wraz z nosicielem). Najskuteczniejszą metodą walki jest atakowanie głowy, jednak wtedy występuje większe prawdopodobieństwo mutacji.


Lepotista
Lepotista jest wytworem wirusa C. Jej charakterystyczną cechą są liczne wypustki na jej ciele, wypuszczające pod ciśnieniem wirusa C w postaci gazowej. Zarażony osobnik w przeciągu zaledwie chwili zostaje opanowany przez wirusa.


Mother Virus
Patrz: Progenitor

Napad
Jedna z dwóch odmian wirusa C wyhodowanej z kokonu. Opleciony niewiarygodnie wielkimi mięśniami jak i pancerzem, charakteryzuje się niewiarygodnie wielką siłą i wytrzymałością nie tracąc specjalnie na szybkości. Słabym punktem Napada jest odsłonięty organ na jego plecach jednak wpierw trzeba przedrzeć się przez pancerz.


NE-α
Patrz: Nemesis parasite

NE-T Virus
Jedna z odmian wirusa T, który posłużył do stworzenia pasożyta Nemesis a także do produkcji tyranta T-002. Zob. też Nemesis Parasite.

Nemesis parasite (NE-α)
Pasożyt stworzony we francuskiej placówce Umbrelli w 1988 roku na bazie jednej z odmian wirusa NE-T. Obiekt z zaszczepionym pasożytem Nemesis był inteligentny i wykonywał określone rozkazy. Parazyt, wszczepiany do rdzenia kręgowego przejmował kontrolę nad mózgiem nosiciela. Nie każdy jednak mógł zostać zainfekowany tym pasożytem – w przypadku braku zgodności obiekt umierał w krótkim czasie.



Plagas Parasite
Patrz: Las Plagas

Progenitor (Wirus matka, Mother Virus)
Odkryty w roku 1966 przez J. Marcusa, E.Ashforda i Ozwella E. Spencera. Prace nad progenitorem dały początek wielu innym projektom, opartym na wirusie matce, co miało wielkie znaczenie w powstaniu korporacji Umbrella. Osobnik zakażony ulega licznym mutacjom. Staje się agresywnym potworem, traci właściwie wszystkie wspomnienia.

Rasklapanje
Kolejna odmiana potwora spowodowana działaniem wirusa C. Osobnik charakteryzuje się zadziwiająco szybką regeneracją własnego ciała. Potrafi się zregenerować nawet będąc przeciętym od pasa w dół w zaledwie chwilę. Ma problemy z poruszaniem się jednak sam jest nosicielem wirusa. Po zabiciu człowieka, z jego ofiary w ciągu chwili powstaje nowy Rasklapanje, niemal identyczny do poprzednika. Jego słabym punktem jest wrażliwość na ogień.


Strelate
Jedna z dwóch form wirusa C wyhodowanej z kokonu. Przypominająca jaszczurkę istota, jest bardzo zwinna i używa do swoich ataków gazu, cieczy, oraz wystrzeliwanych pod ciśnieniem kolców. Jest wrażliwa na ataki fizyczne.


T-Cameron Virus
Odkryty niejako przypadkowo przez dr Cameron, naukowca Umbrelli, rodzaj wirusa, gdy ta zakażona wirusem T wstrzyknęła sobie nieznane serum. Spowodowało to co prawda zahamowanie rozprzestrzeniania się wirusa T ale poskutkowało niespodziewaną mutacją. Po zabiciu zainfekowanego tym wirusem potwora, ciało może zostać zjedzone przez insekty, które stają się wtedy nosicielami i mogą rozpowszechniać zmutowane DNA na kolejne organizmy.

T-Virus
Wirus stworzony przez Jamesa Marcusa w roku 1977, dzięki połączeniu DNA pijawek z wirusem matką – progenitorem. Na bazie wirusa T stworzono wiele mniej lub bardziej doskonałych potworów, takich jak huntery czy cerberusy oraz wysoko zaawansowanych, takich jak tyrant. Wirus ma zdolność wskrzeszania zmarłych, jednakże takie istoty są trudne do kontrolowania i posiadają szczątkową inteligencję. Istnieją dwa rodzaje antidotów na tego wirusa: Vaccine oraz AT1521.


T/G-Virus
Hybryda wirusów T i G, stworzona w paryskiej placówce Umbrelli. Wirus T/G pozwala nosicielowi uzyskać dużą siłę, znaczną szybkość poruszania się bez równoczesnej utraty inteligencji. Jednak nie każdy może przyjąć wirusa. W oparciu o wirusa T/G powstał tyrant.

T-Veronica Virus
Stworzyła go w 1982 genialna przedstawicielka rodu Ashford, Alexia, dzięki połączeniu wirusa matki (progenitora) z genomem królowej mrówek. Nazwa wzięła się od imienia protoplastki rodu Ashford – Veronici. Wirus zwiększa siłę oraz wytrzymałość nosiciela bez równoczesnej utraty inteligencji. Jednakże ma jeden minus – bardzo długi okres inkubacji w organizmie obiektu. W wyniku przebytej mutacji obiekt wykazuje niesamowitą sprawność i siłę. Warto podkreślić, iż przebieg metamorfozy wywołanej wirusem T-Veronica – jest bezbolesny, a osobnik pierwszym etapie zachowuje humanoidalny kształt ciała. Dodatkowo wirus pozwala na telepatyczną kontrolę nad mrówkami pozostającymi pod jego władaniem.

T-JCCC203
Lek opracowany na bazie wirusa T, podany pacjentowi, zwalcza nowotwory.

Uroboros
Zaawansowany rodzaj wirusa, stworzony przez Alberta Weskera. Wirus ujawnia się pod postacią lepiącej, przypominającej wijącego się węża struktury, która może przedostać się do organizmu żywiciela i dzięki temu doprowadzić do połączenia wirusa z jego DNA. Istotne jest, że większość nosicieli odrzuca komórki wirusa - w przypadku nie przyjęcia Uroboros przez organizm, dochodzi do jego uwolnienia na zewnątrz powłok ciała i odtąd organizmem kieruje żądza wchłonięcia materii organicznej, co skutkuje zwiększaniem rozmiarów. W takiej postaci twór jest wrażliwy na ogień. Nie są znane dokładne skutki działania wirusa w przypadku zgodności organizmu nosiciela z komórkami wirusa, czyli pomyślnego przebiegu zarażenia. Wiadomo, że osobnik wykazuje się przede wszystkim dużym potencjałem regeneracyjnym.


Vaccine
Antidotum na wirusa T.

Wesker’s Virus
Wirus przekazany przez Spencer’a Birkinowi, który z kolei przekazał go Weskerowi. Zwiększa on siłę, wytrzymałość, szybkość bez utraty inteligencji. Obiekt charakteryzuje się również niebywałą regeneracją ciała. Jednym z efektów towarzyszących jest zmiana barwy tęczówki oka. Podobnie jak wirus T, przywraca martwych do życia jednak aby wykazywał wszystkie efekty działania zarażony musi umrzeć lub znajdować się w stanie agonalnym.

Ostatnio edytowany przez Hoffman (2013-03-03 13:32:09)